gölgeli kız, sisli dumanlı kız
gözlerimi okşuyor simsiyahlığın
yorgun duvarlara yaslanıyorsun
bulvarda tütüyor yürüyüşün
ardında bir is bırakıyorsun
sisler yükseliyor içine daldığın
gölgeli kız, sisli dumanlı kız
gözlerimi okşuyor simsiyahlığın
beklemiş beklemişsin yol kenarında
belki ılıman bir iklimdi aradığın
bir türkü donakalmış dudaklarında
yanağında yağmur damlaları kırgın
şemsiyeni almadan çıkmış sokağa
koluna girmişsin ıslanmışlığın
gölgeli kız, sisli dumanlı kız
gözlerimi okşuyor simsiyahlığın
gölgeli kız güneşe uzatsan elini
baharını sandıktan çıkarmaz mısın
portakal çiçekleri açarsın belki
dolgun bir gülücük takınmalısın
korkma düşürmezsin geceliğini
korkma hala siyah kalırsın
gölgeli kız, sisli dumanlı kız
gözlerimi okşuyor simsiyahlığın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder