Bilirsiniz, hemen her pencerenin en az bir perdesi vardır. Kimi rengarenk çiçek resimleriyle bezeli, alabildiğine gösterişli, tutkulu perdeler... Kimi kendi zerafetine duyduğu güven içinde şeffaflığına aldırmadan, gözlerimizi kendi üzerine mıhlayan ince desenlerle işlenmiş zarif tül perdeler... Bazısı ise kapkalın, koyu renkli, ağır, ışık huzmeleri için çelik bir kalkan adeta...
Perdelere baktığımda bazen garip bir hüzün duyarım, acırım onlara. Cansız bir mahluk ama belli ki sahibini kıskanıyor. Hepsinde, zerafetine duyduğu güvenle nazlı bir şeffalığa müsaade eden tül perdede dahi pencerenin gerisinden gözlerimizi ayırmaya dair bir telaş görürüm. Hele o kapkalın perdelerin öfkeyle karışık sergiledikleri tutku şaşırtır beni...
Çocukken yatağımın yanıbaşındaki pencerede aslı duran, yeşil yaprak desenleriyle dolu perdeyi şimdi bile hatırlıyorum. Geceleri uyku tutmadığında üzerinde gezindiğim bir orman olmuştu benim için. Yaprakları üzerindeki su damlacıklarıyla oynarken uyuyup uyumadığımı bilemediğim ve önemsemediğim saatler geçirdim.
Her insan için perdenin bir anlamı vardır; nasıl ki her insanın bir evi, bir penceresi ve bir perdesi varsa.
İçerideki insan perde gerisinden bakar pencereden dışarıya, hava karardığında sımsıkı kapatır perdelerini... Perde utangaçlıktır bir yerde. Perde korkudur. Perde ailedir, birarada olmak ve pencerenin ardını unutmaktır. Perde hem kendisi kıskanır, hem de kıskançlığınızı paylaşır. Dışarıda tehlikeler olduğu için değil elbette. Perde olmak için.
Dışarıdaki insan içinse üzerine gölgeler düşen birşeydir perde. Sadece gölgeler değil insanlar da düşer, asırlar da düşer perdeye ya neyse... Sadece gölgeleri görür dışarıdaki insan, içeride ne var ne yok bilemez. Şaşırmayın ama perde bildirir. Öyle ya perde olmasa, içeridekini görse neyi bilebilir ki dışarıdaki insan? Asıl irfan gölgededir dışardaysanız. Gölgeleri izleyin.
İçeridekini bilmek için perdenin ardına geçmek gerekir. Kapıdan girmek zordur; zira kilitlidir, anahtarı bulmak da kolay değildir. Pencereden girmek içinse uçmak gerekir. Başka yolu yok, zira geceyarısı kimse kimseye merdiven vermez.
En iyisi gölgeleri izleyin siz...
